roken van hasj en de ongestoorde exploratie van voortvluchtige
tienermeisjes.
Terwijl ik me als een drenkeling op de planken vloer van het zolder
tje hees hoorde ik uit de diepzee Harmens stem een volstrekt over
bodige verklaring van mijn handelwijze verstrekken. Kotsen, hoorde
ik, kotsen, op een toon waaruit grote opluchting klonk dat vandaag
eens iemand anders aan de beurt was. Met dat ene woord voort-
dreunend in mijn schedel bewoog ik me weg van de lichtkring van
het enige peertje dat het zoldertje verlichtte, kruipend als een zwaar
gewonde tussen de besmeurde kussens die de stoffering van deze
ontspanningsruimte uitmaakten, om tenslotte in een hoek de strijd
op te geven.
Beneden was er het gestommel van binnenkomende gasten; dof
klonken de stemmen en het gelach van Ron, Bertus, Harmen en
anderen, en plotseling waren er de zoetige, neptunische klanken van
'Drop Out With Me', door Pearls Before Swine. Muziek! De avond was
begonnen.
Uitgeput en in gekoesterde eenzaamheid lag ik in de zure stank. Met
de moed der wanhoop fixeerde ik mijn blik op JOHNSON MOORDE
NAAR, een vette leus op de zwartgeschilderde muur tegenover me.
De schreeuwend witte verf waarin de ontboezeming was uitgevoerd
was al danig verbleekt door de roetaanslag van duizenden joints,
sigaretten, chilloms en waterpijpen.
Als een aftiteling, vuilwitte letters op een zwarte achtergrond, zag ik
de namen van mij bekende presidenten der Verenigde Staten op de
muur voorbijtrekken:
Washington
Jefferson
Lincoln
Wilson
Eisenhower
Kennedy
Johnson Moordenaar
Nixon
En Roosevelt! Waar bleef godverdomme Roosevelt! - Prompt trok
ook Roosevelt over de muur voorbij, en vervolgens verscheen in
44
