AENDE
Eerbare, Achtbare, Const-rijcke
jonck-vrou
ANNA ROEMERS.
Nae dat u weerde naem gereyst heeft vele daghen
En u begaefde geest van Fama voort gedraghen
Door landen en door steen, is noch na lang verwacht
Int eynd'u geestich lijf alhier by ons gebracht:
De zee was heel in vreugt wanneer ghy quaemt gevaren,
Neptunus hem vergat met al sijn woeste baren;
De Nymphen dienden u, en Aeolus met lust
Dreef 't schip, met sachte wint, recht na de Zeeusche cust.
Soo haest en was u voet niet op het lant getreden,
Of de geswinde Faem die quam terstont gereden,
Op dat sy uwe comst sou melden door de stadt,
Boodschaptet yder een, maer my alleen vergat;
't Geruchte liep ras voort, want niemant heeft geswegen,
Soo dat ick noch op 't lest de tijding heb gekregen,
En als ick wist u comst, hoe cond'ick wesen stom?
Van herten dan Jonck-vrou, heet ick u wellecom.
Wat sal ick dees Godin nu verder gaen toe wenschen,
Die soo rijck is begaeft, verr boven alle menschen,
Met wijsheyt en verstant, ja-waer van datmen spreect,
1st wetenschap of kunst, dit al haer niet ontbreect;
Sy heeft der Goden gunst, en is bemint van allen,
In al het geen sy doet heeft yder goet ghevallen;
Maer noch ontbreeckterwat aen dees begaefde Maecht,
Dat is dat sy de naem van Maecht te lange draecht:
Ick wensche dan, Jonck-vrou, dat u wert toe-gesonden
Een, daer ghy naer u wensch mocht werden aan gebonden
Met eenen soeten bant van eenicheyt en rust,
Van ware liefd'en vreucht, die noyt wert uyt-geblust,
Een vriendelicken bant, waer door een soeten seghen
Op u wiert uyt-ghestort als een gewensten regen,
Dat ghij als moeder mocht voort-teelen een geslacht
Dat alle druc verdrijft, wanneert maer eens en lacht;
En alst dan quam dijn hals t'omvangen met syn vlercken,
Dat waer u meer vermaeck als al u konstich werken:
Dit wensch ick u, Jonck-vrou, en dat ghy't ooc wel raect,
Want 'tmeest u noch ontbreect, om heel te syn volmaect.
35
