guais, de karakteristieke halfwilde paard jes in de Camargue. Sal ut,
salut, les Saintes Maries. In de jaarlijkse processie zouden het hei
lige achterwerken geweest zijn. Ik weet heel goed dat ze zich daar
nu juist niet aan zouden bezondigen.
Het bandido zou ongetwijfeld snel volgen, want de zigeunerinnen
konden nergens van worden beticht. Landloperij??? Hoererij??? Be
delarij??? Niets van dat alles. Ze zaten gewoon onderaan een dijkje
langs het Etang de Vaccarès. Ze praatten wat en toen werden ze vrij
grof gesommeerd daar te verdwijnen. Wat rest je in zo'n absurd
geval anders dan je rokken op te lichten? Op enige afstand genoot
ik van het tafereel en vermoedde dat de hitsige gendarmes zich na
dit ferme optreden naar het ten westen van het dorp gelegen niet-
officiële naaktstrand zouden begeven om daar verder te gaan met
het handhaven van de orde.
Ik vervolgde moeizaam mijn weg naar Méjanes. Een kilometer voor
dat 'dorp' werd de weg volkomen onbegaanbaar. Terugkeren was
de enige mogelijkheid. Dat had ook voordelen. Nogmaals zou ik
kunnen genieten van de geïmproviseerde zigeunerprocessie onder
escorte. Zwierig wuifden ze met hun veelkleurige rokken toen ik
hen passeerde.
39
