hele wereld op af zou komen. Literatuur, muziek, zang en dans, ringsteken, kortom, alle verheven kunsten zouden in de toekomst beoefend worden in dit kleine stukje land en zij zou het geheel dragen. Ze nodigde uit alle windstreken dichters en schrijvers uit die verrassend experimenteel werk maakten en vooral veel dronken, schilders en beeldhouwers die voornamelijk vernieuwend bezig waren en organiseerde jaarmarkten en straatfestivals voor podium kunstenaars om het volk te vermaken. Van dit alles maakte ze nauw keurig aantekeningen en goot het geheel in een organisatiestruktuur die Zeeland zijn toekomst moest bieden. De dokumenten die alle plannen en schetsen bevatten werden braaf getekend door Archi baldus die er weliswaar geen moer van snapte maar wel de grootste lol had. Ongewild maakte hij zich in een klap onsterfelijk door op een internationaal symposium van cultuurdragers uitbundig te ver klaren: "De grootste zin van dit leven is de onzin." Johanna liet het maar zo. Als hij maar tekende. Ze borg de kostbare dokumenten die haar de macht gaven de ontwikkeling van Zeeland te sturen en te beheersen in een wortelnoten kabinet. Nu had Archibaldus een secretaris. Waarom wist niemand. De man deed niets en dat ook alleen maar omdat hij er voor betaald werd. Op een dag stal hij de geheime documenten en plannen uit het wortelnoten kabinet, uit wraak omdat Archibaldus zijn dochter had verleid. Deze had haar uitgelegd dat er een wezenlijk verschil is tussen ovulatie en evolutie, namelijk dat je ovulatie kunt stoppen en evolutie niet en vervolgens had hij dat fysiek zichtbaar gemaakt. Want Archibaldus zat nergens mee, de rakker. De secretaris was, achterna gezeten door het halve leger van Archibaldus, in een bootje met opkomend water de Schelde opgedreven en terechtgekomen in Antwerpen, waar hij aanmonsterde op een schip dat een half jaar later voor de kust van Cuba verging. Drijvend op zijn koffertje wist hij de kust te bereiken. Daar werd hij liefdevol verzorgd door een plattelandsgezin. Zo liefdevol dat het gezin in korte tijd snel uitbreidde omdat er nog al wat dochters in rondliepen die moeite hadden met neezeggen. Waarbij natuurlijk ook de taal een behoorlijke handicap was. Toen hij Spaans leerde spreken ging het al een stuk beter. Eigenlijk waren het dus ongelukjes veroorzaakt door communicatiestoornissen. De documenten gingen over van generatie op generatie tot ze uitein delijk terechtkwamen bij een nazaat van de secretaris die als banne ling in Miami woonde. Deze snapte niets van het oude Zeeuws en 17

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1997 | | pagina 17