Het park
André van der Veeke
Een omgekeerde wereld
van storm en platanen
Het geweld bedwelmt
de grote kale lijven
Als een oude centrifuge bonkt
het enige park van de stad
Ik hoor spoelen draaien
boven striemende muziek
In de nachtfilm het gezwollen
borstbeen van de hemel
Zijn voeten masseren haar hart
Zij gebruikt haar slangetong
Het verlichte zolderraam
is een onhandige ster
Door mij en alle anderen
lang lang geleden bekeken