Het park André van der Veeke Een omgekeerde wereld van storm en platanen Het geweld bedwelmt de grote kale lijven Als een oude centrifuge bonkt het enige park van de stad Ik hoor spoelen draaien boven striemende muziek In de nachtfilm het gezwollen borstbeen van de hemel Zijn voeten masseren haar hart Zij gebruikt haar slangetong Het verlichte zolderraam is een onhandige ster Door mij en alle anderen lang lang geleden bekeken

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1997 | | pagina 20