Mistral De Film Johan Everaers "Nee, laten we dat maar liever niet doen. We hebben nog niet ge geten", antwoordde mijn metgezel op de vraag of we misschien zin hadden om het aperitief te gebruiken samen met de filmploeg. Z'n kennis van de Franse taal was iets te groot. Hij had après en apéritif met elkaar in verband gebracht. De kans op een gekke middag mid den in de garrigue was daarmee verkeken. Even tevoren waren we door een breedgebarend persoon uitgevloekt omdat we een opname verpest hadden. Dwars over de set waren we gelopen en dat werd ons niet in dank afgenomen. In onze outfit van onopvallende vogelaars staken we nogal af bij de zwaar geschminkte acteurs in lichte zomer kleding. De opnamen voor de televisieserie over het leven van een kunstschilder werden grotendeels gerealiseerd in de Luberon tussen Apt en Lourmarin. Tijdens onze ochtendwandeling zouden we ons niet uitsluitend bezighouden met het waarnemen van vogels. In het bijschrift onder een foto van een jachttableau in de Provencal las ik dat het in de streek wemelde van de wilde zwijnen. Onze eerste kennismaking met evers vond plaats op een fokkerij. Dat maakte duidelijk dat de plaatselijke restaurants niet geheel afhankelijk waren van de jagers en het gaf ons bovendien de kans de dieren van heel dichtbij te bekijken. In het struikgewas van brem, gaspeldoorn en steeneik, ergens langs de Combe de Lourmarin, wilden we ze zien en inder daad zouden we dat genoegen die ochtend smaken. Drie volwassen dieren en enkele halfwassen plotseling voor ons uit over een brand- pad. De tocht was niet voor niets geweest. De wetenschap, dat in sommige jaren alleen al op de flanken van de Mont Ventoux honderden dieren worden neergeschoten, maakte ons enthou siasme over die ene waarneming van zeven evers misschien een beetje belachelijk. Maar, we hadden in ieder geval gezien wat we wilden zien. Bovendien waren die ene overvliegende aasgier die ons even aan een ooievaar had doen denken en de waarneming van enkele hoppen sowieso de moeite waard geweest. De man die ons zo vriendelijk uitnodigde zat om een praatje ver legen. Dat begrepen we al snel. Hij was de kok voor de hele onder neming en wanneer hij niet bezig was met de maaltijden verveelde 7

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1997 | | pagina 7