Niet veel later (eeuwigheid kent geen tijd) voer de Titanic op een ijsberg. "Lui!" riep Willem Barentsz woedend tegen de roerganger. "Kun je niet uitkijken? Moet je zien wat een bende!" Iedereen sprong op het ijs en verrekte van de kou. Na twee dagen klunen kwamen ze aan in het 'Behouden Huys', een driesterren hotel midden op de Pool, waar ze met smaak de gefrituurde zee hond en de gebraden klapmuts met franse frietjes verorberden. En na een zuippartij die zijn weerga niet kende kropen ze onder het zingen van het top 10-nummer 'Nader tot U' in een iglo en sliepen hun roes uit tussen de voorraad vissticks van de kapitein. "Maar nu iets geheel anders," zei Noach, "waar is mijn zwem broek?" Ondertussen verveelde de minister-president zich. Er dreigde geen oorlog, er viel geen schandaal van betekenis te bedenken en er was niks op tv. Hij dacht na over een regel van de Franse filosoof en dichter Francois Bois-le Mouton: "De beste manier om niets te doen is niets te doen." Of, zoals Bois-le Mouton opmerkt in zijn roman 'La Valeur de Rien': "Niets heeft meer waarde dan iets omdat het een letter meer heeft." (Pag. 341, geb. ed.) Voor deze roman ont ving hij in 1863 de Prix des Non-Valeurs. Hij kreeg niets. "We moeten de zaken zuiver houden," dacht de minister-president, "aan niets heeft het volk ook niets." Hij installeerde een commissie van drie en die stuurde onmiddellijk opsporingsambtenaren A. en B. op pad. Hun eerste doel was café Het Houten Plankje waar onzuiverheden werden vermoed. Binnen was het gezellig druk. De radio stond aan en een aantal gas ten luisterde naar een hoorspel. "Van wie if deve fapfentrifufe?" vroeg de radio. A. en B. spitsten de oren. "Niet zuiver," mompelde A., "vooruit, erop af." De waard werd erbij gehaald. Met een lichte handbeweging zette hij de zender op de goede stand. "Te laat," concludeerde B. kwaadaardig en sloot de waard in de boeien, "zuiverheid is een gegeven en is niet het gevolg van correc ties." "Sinds wanneer ben jij rechter?" vroeg de waard woedend. "Soms zijn de dingen wat ze niet lijken," zei A., die kon bogen op 21

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1997 | | pagina 21