Concluderend n.a.v. de eerste bundel De Bladen Terug vat ik samen;
de poëzie van Andréas Oosthoek reikt veel verder dan de anekdote
die ze dikwijls bevat. Ze gaat veel dieper dan de constateringen en
observaties. Sommige verzen zijn van een verrukkelijke lichtheid,
de geur van jongensliefde en de bittere smaak om het verlies ervan
zijn grondtonen die een blijvende melancholie achterlaten. Zoals
alle goede gedichten veranderen ze de werkelijkheid.
De bundel besluit met een gedichtje dat ik niet kan nalaten te cite
ren. Het is getiteld 'Pindaros vervolgd'.
De lezer moet ingewijd zijn om het ten volle te begrijpen. De
Griekse dichter Pindaros stierf, toen hij oud was, tijdens een voor
stelling in het theater, met zijn hoofd op de knieën van zijn jonge
vriend. Zelf oud geworden overzag de jongen in een flits zijn eigen
leven.
28
