niet abnormaal, geen homo, geen sadist
heb ik met 'God' noch Vrouw, noch Drugs getwist
ik houd gewoon van bloemetjes en beesjes -
mijn vrienden: padden merels, slakken meesjes
het is waarschijnlijk wel heel kinderlijk
maar ik ben doodgewoon niet hinderlijk
Nog verder doorgaan met schrijven over Van Schagen zou lijken op
doorzagen. Ik merk hoe moeilijk het is om de lof van de lichtheid
te zingen. Ieder woord valt te zwaar. Van Schagen kon alleen maar
zagen over zichzelf in een verrukkelijk soort zelfspot die hem gene
tisch was aangewaaid.
zelfportret
hij heet van Schagen
en weet van zagen
zijn grootvader was timmerman
daar komt natuurlijk dat zagen van
hij heeft de pest aan verheven
dat vintie overdreven
In het licht van het lichtgewicht van alles, vooral van de zwaar
wegende dingen als Verdriet, Geluk, Leven, Literatuur, Kunst et
cetera zou het een misplaatste grap zijn, zijn werk te becommen
tariëren met zwaarwichtige woorden. Daarom heb ik meer gepro
beerd omtrent Van Schagen iets te vertellen, dan diepsnijdend door
te dringen in wat hij noemt zijn 'schrijfsels' en wat er aan blijfsel
van overbleef.
Over de poëzie van Van Schagen kun je beter zwijgen. Dat zou een
zelfvernietigende conclusie zijn voor ijdele snoeshanen als critici en
poëziebeoordelaars. Ik geef me gewonnen aan dit zwijgen, maar
kan het niet laten om het laatste woord te hebben: geef de dichter
37
