Het kind Johanna Kruit De hoge wolken voor de ramen. Herinneringen in een kamer. Een moeder van gedachten stil. Een vader die vergeten wil. Een kind dat weggedreven is. Een wereld die zich heeft vergist. Een moeder die nog alles weet. Een vader die maar niet vergeet. De sterren in de avond staan. De hoge wolken verder gaan.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1997 | | pagina 41