Cydadisch Jan J.B. Kuipers Daarginds berijdt ze roerloos, roodgestreept haar aarden paard van strikt ademloze aard op verhoog uit stille zee. Terwijl hier organen zwoegen, ook ons schip trilt ploegend mee, onze blik op de einder staart naar de zinking van het rood. Was hier eerder, hoor het luiden van de obscure laatste boot. Schoonheid is weer ver van heilzaam op vakantie van de dood.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1997 | | pagina 8