regel ook zien als symbolisch voor de poëzie die ik voorsta: ik vind
mijn materiaal voor gedichten niet bij de verhevenheden, het bij
voorbaat bijzondere, het exclusieve, maar juist uit wat dan het niet-
verheven, 'gewone' bestaan wordt genoemd. Wat is er sowieso zo
'gewoon' aan het bestaan. Je bent misschien wel niet voldoende
toegerust om ermee om te gaan, maar dat is jouw probleem, het
bestaan is en blijft het bijzonderste dat je ooit zal tegenkomen.
We weten niet waarvandaan of waarheen of waarom en toch zitten
we hier als uiterst kleine, maar tegelijk voor onszelf zo supergrote
delen van dat bestaan en hebben faciliteiten als kleuren kunnen
zien. Is dat geen wonder? Maar zo is de mentaliteit niet. We noe
men deze grootse, geheimzinnige gebeurtenis 'gewoon alledaags' en
daaraan wijten wij dat we er niets van bakken. Daar heb je de
mensch met sch, berucht om zijn ongekende pedanterie. Als jullie
willen trek ik de lijn door naar de droevigstemmende houding
van de tegenwoordige kritiek ten aanzien van mijn poëzie: ik krijg
de schuld omdat zij het niet begrijpen Of begrijpen het is
natuurlijk die neiging alles te willen begrijpen die ze de das om
doet. Ze begrijpen eigenlijk niets van hoe hun eigen leven werkt,
en willen vanuit die positie alles begrijpen. En dat begrijpen ge
beurt niet op een ander plan, zoals bij muziek, een soort van 'ver
staan', juist daarin schieten ze tekort. Want het zijn trutten en
schoolmeesters en ze schijten in hun broek als ze op hun eigen in
tuïtie moeten afgaan. En ze zijn er niet op gesteld als er iemand
zich van hun angst niets aantrekt en doet wat je van de dichter
moet verwachten. En dat is: ze in poeticis confronteren met de
structuren van onder meer hun handelswijzen. Het is natuurlijk
eigenlijk geen wonder dat ze niet blij zijn met die poëzie - ze wor
den er zelf in geportretteerd, en dat dat geen heldhaftige portretten
zijn, daar kan ik niets aan doen.
B.: Waarom en wanneer ben je poëzie gaan schrijven - weet je
daar nog iets van?
V. (klinkt licht teleurgesteld): Beginnen jullie dan pas? Ik dacht dat
een grondige aanpak toch wel vereiste dat we m'n geboorte
B.: Wat moeten we dan vragen; waarom en wanneer ben je ge
boren? Weet je daar nog iets van?
V.: "Donkere wolken pakken zich samen" schreef mijn vader in
het babyboek, kort voor mijn geboorte. Oorlogsdreiging. Hitler had
21
