maar toen was ik degene die vloog dat het een aard had, zodat de
muziek paradoxaal genoeg opnieuw aan mij voorbijging.
LSD dus. Het middel is goddank al spoedig uit de mode geraakt,
maar de 'muzikale adviseur' en latere producer van Dragonfly,
dichter en tv-maker Hans Verhagen, stak er laat in 1967 volop de
loftrompet over, in het decembernummer van het plots in ver
bijsterend alternatief vaarwater verzeilde Teenbeat 'LSD is iets voor
fijnproevers. Het opent nieuwe werelden. Al zou vandaag alle LSD voor
eeuwig van de aarde verdwijnen, dan zou het nog van enorme betekenis
voor de evolutie van de mens geweest zijn. Daar wegen de eventuele
nadelen niet tegenop. Ik heb ook wel eens slechte trips gemaakt maar dat
is niet belangrijk. Misschien zijn er een paar slachtoffers gevallen. Maar
ze zetten het verkeer toch ook niet stop vanwege de ongevallen.' Dragon-
fly-zanger John Caljouw beweerde in het maartnummer 1968 van
hetzelfde tijdschrift evenwel, slechts high te zijn van de Zeeuwse
mist. De dampen van Uranus versus de nevels van Neptunus. Geen
wonder dat dit op scheiding der geesten moest uitlopen. Of had het
ook te maken met vage mededelingen van Verhagen dat hijzelf als
vocalist met de groep wilde gaan optreden?
Verhagen aan de kant! Van Dragonfly vernamen we echter na
berichten over een steeds uitgesteld vertrek naar Rome, tot deel
name aan een bij voorbaat legendarisch festival, niets meer. Maar
in 1997 hoorde ik de Dragonfly-single Celestial Dreams weer eens
op de radio. Het was als een bericht van gene zijde. Nog altijd een
goed en mooi nummer in z'n genre, ook zonder obligaat respect
voor de antiquarische status. Die antiquarische waarde zou trou
wens nog geweldig kunnen stijgen door steeds toenemend gekraak,
gespatter en geknoerp wegens slijtage van het afspeelmedium,
de grammofoonplaat: een groeiende akoestische doornwal tussen
de banale, fysiologische actualiteit van het horen en de feeërieke
distantie van de muziek zelf; zoals bij de oudste Caruso-opnamen.
Helaas is er de terreur van technologische perfectie; de hoge kwali
teit van de digitale audiotechniek - en alles zal te zijner tijd op CD
zijn uitgebracht, ook het Dragonfly-materiaal - doet het anti-
quarisch-muzikale genot teniet.
David Crosby kan het weten, dat zal niemand ontkennen; en hij
beweerde in 1989 in een Volkskrant-interview dat de jaren zestig
eigenlijk duurden van 1965 tot 1975. Geboren in 1953, ben ik het
daar volledig mee eens. Dankzij de chronologische correctie van
31
