mengooiers, bleek te verkeren? Mefistofel en Joosje Pik koutend op een sofa in Dresden, theekopje in de hand en cakekruimels op het vest, en weinig later samen naar de barricaden. De held van toxisch rechts met het idool van krankjorem links. Maar rechts, links - wat betekent dat eigenlijk als je zulke perfect op de behoeften van het nageslacht toegesneden houdingen en gestes op de barricaden ziet? Niets immers! De pop-illusionisten van de jaren zestig van de vol gende eeuw hielden zich met zulke trivialiteiten al helemaal niet meer bezig. Zij wisten instinctmatig, door de wol geverfd geboren als het ware, dat voor het publiek de pose oneindig belangrijker is dan het exposé. Zijn Verhagen c.s. links? vroeg de Volkskrant van 10 februari 1968 zich niettemin nog bezorgd af. 'Nee, wij zijn niet linkssprak Verhagen beslist. 'Met politiek heb ik niks te maken. Politiek bestaat gewoon niet.' Dragonfly demonstreerde dit dédain voor het burger dom en zijn preoccupaties door met geschilderde gezichten door Middelburg te lopen, in een tijd dat zoiets nog opzien baarde, ter wijl drummer Huib Pouwer zich bij wijze van ultiem statement had voorzien van een wandelstok. Hij was tweeëntwintig of daarom trent. 'Dat komt door de opium,' fluisterden Middelburgse vrouwtjes, ter wijl ze de hengsels van hun boodschappentassen omklemden dat hun knokkels wit zagen. Maar het was toch gewoon voor die film van Johan van der Keuken? 1848, 1968, dat is allemaal goed en wel. De tijden zijn natuurlijk opnieuw veranderd. Dertig jaar na Dragonfly verschijnt weer een groep uit Zeeland, Blof geheten, in de Nederlandse hitlijsten. Niet langer dankzij de daverende gongslag van de rebellie of het etherisch schouwen van hemelse dromen. Maar met Liefs uit Londen. De daling is voltooid, de Trip tot dagtrip geworden. 34

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1998 | | pagina 38