te je dat de hemel en jij identiek waren. Daarom konden hoon en kritiek je niet deren bij wat je deed. Doe je niets dan betekent dat: absolute nadering van je bestem ming. Ik heb het gedicht letterlijk genomen en voel me zelf ook lichtelijk genomen. Gaat het hier nu om in de poëzie? Om deze discutabele boodschap? Nee! Natuurlijk niet, lezers. Het gaat om de zang. Om de poëzie, om de vorm. Nu zijn we weer terug bij af en kan ik opnieuw gaan lezen. P.S. Normaal doe ik dit allemaal niet hoor. 49

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1998 | | pagina 53