Gezichtjes van het Lot1 (Half) (opgedragen aan Bert Binkhuysen) Al te ver zul je niet komen op 1 been, maar wat dan nog? Je bent thuis al ver genoeg van huis om waar te nemen dat de wijde wereld halverwege strandt, schuldgevoelens, angst. Het wachten is op de personen en de (soms nog beter) klonen van personen, die althans een sprankje hoop tonen op een niet door herkomst gehalveerd bestaan, maar een deur van jou alleen, je bed voor iedereen en (kathedralen, danslokalen) toegang tot elke plek waar verlangen wordt gewekt. (Zelfs hoop de bodem ingeslagen stelt meer voor dan gelukzaligheid die de hemel nooit is uitgekomen). 1 Het 2de, 5de, 8ste, 9de en 10de gedicht uit de cyclus 75

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1998 | | pagina 81