BALLUSTRADA OPTIMA FORMA
Iemand met de initialen P.S. schreef in een van de vorige uitgaven
van Ballustrada een stukje over de positie van een columnschrijver
in het algemeen en over het ontbreken van zo'n scribent in
Zeeland.
Hij durft wel, dat stuk postscriptum om mij in mijn eigen blad over
het hoofd te zien. Schrijft niet al twaalf jaar lang ene Minor stukjes
met venijn en droefheid ter grootte van een column?
Vanwege enkele van deze stukjes werd ik ooit uitgemaakt voor
karaktermoordenaar en ook voor etnocentrist, wat in ons gekleurde
landje nog gevoeliger ligt.
Moet ik nu deze P.S. omleggen? Nee, want hij is nauwelijks een
tegenstander te noemen. Wat zegt hij namelijk? Ook zelfben ik
helaas niet van het geschetste kaliber dat de grondsteen voor een goede
Zeeuwse column kan leggen. Afgezien van het feit dat dit een onzin
is, mag de bedoeling duidelijk zijn. P.S. analyseert met zijn handen
omhoog en zijn broek op zijn enkels. Maar dat neemt niet weg dat
zijn eindconclusie juist is: in Zeeland is het moeilijk columns
schrijven voor eigen, regionaal gebruik, althans het soort dat in
vitriool gedoopt is. Oorzaak: het agrarische karakter van onze
archipel. (Geef de schuld maar aan de boeren!) De agressieve
column is een product van en voor de grote stad. In Zeeland zijn
geen steden. Iedereen heeft elkaar hier nodig. Je bent hier met te
weinigen om elkaar naar het leven te kunnen staan. We hebben
hier één krant, één literair blad, één algemeen cultureel blad om
maar eens een paar voorbeelden te geven. Steeds komen dezelfde
mensen elkaar tegen.
Of Zeeland een goede columnist kan gebruiken, is een andere
vraag. Natuurlijk, maar wat ik eigenlijk zeggen wil: die is er al!
Hans Verhagen ging in zijn eigen Hans Verhagen space-special in
op een paar opmerkingen die ik ooit maakte over poëzie, haar
schijn en wezen. Hij was blij met mijn opvatting, dat je de
dichtkunst moet benaderen als een autonome grootheid, net als
muziek. Maar toch stemde het hem vervolgens droef, dat hij blij
was met zo'n stukje, want de kanttekening betrof toch een zijns
inziens gepasseerd station.
Dat zal wel zo zijn, maar toch blijft het mij fascineren waarom een
medium als poëzie zo weinig liefhebbers kent. Poëzie overtreft de
5
