Kees Francke en Joseph W. Huber in Zierikzee (1997).
Paradise' in een grote koffer naar Warschau, Krakow, Berlijn en
andere steden, waar hij zijn project exposeerde. Hij werd moe van
steeds meer van hetzelfde en de val van de muur viel ongeveer
samen met het eind van zijn postkunstperiode. Sinds begin jaren
zeventig al kent hij Joseph W. Huber en samen waren ze in Zierikzee
voor de tentoonstelling van Joseph's fotoserie SCHILDERungen.
Joseph is geboren in Halle in de voormalige DDR. Die plaats roept
bij postkunstenaars herinneringen op aan Guillermo Deisier, de van
oorsprong Chileense graficus en maker van kunstenaarsboeken die
enkele jaren geleden overleed. 'JA' antwoordde Joseph ten overstaan
van een aula vol middelbare scholieren op de vraag of hij van zijn
kunst kon leven. Hij voegde er niet aan toe dat hij door Berlijn fiet
send op vaste adressen zijn postkaarten aflevert voor de verkoop en
zo (sober) van zijn kunst leeft. Ook Joseph is niet meer actief als
mail-artist. Er is zoveel veranderd. Hij loopt nu vrij van oost naar
west en net zo vrij, graag, weer terug. De val van het IJzeren Gor
dijn trok kennelijk ook minder voor de hand liggende zaken met
zich mee. Johan Geluwe, Museum of Museums uit Waregem, vertel
de me daarover tijdens een maaltijd in de Heerenkeet bij Flaauwers.
Het postcontact met kunstenaars in Oostbloklanden vormde de be
langrijkste drijfveer voor Johan's mail-artactiviteiten. Postzendingen
werden geopend of kwamen in het geheel niet aan en Johans ver-
57