'wavet'; totdat Zij mij doet verstijven. Zij gebaart 2-1, steekt haar
duim omhoog en maakt het 'Schluss-gebaar' door haar handen plat
en horizontaal repeterend te kruisen. Kan ik hier uit opmaken dat
de wedstrijd afgelopen is, en de eindstand 2-1 is in het voordeel van
Oranje? Nederland door naar de halve finale, vragen mijn ogen,
mijn oren mijn hele lijf. Zij knikt heftig bevestigend. Ik prijs haar
inzet.
Wij danken de Heere voor het verzachten van onze dagelijkse Nood
druft, en ik ren naar de keuken ter verificatie van het gerucht dat
minutenlang als een onheilspellend fantoom met klamme tentakels
langs onze wangen heeft gestreeld, 't Is waar! Met toegeknepen bil
len en ingehouden pas, maar toch zo snel mogelijk, wanstalt ik naar
buiten om 'Ja!' uit te schreeuwen, "Ja!", en bal mijn vuist naar de
satellieten, naar mijn broer in Melbourne, naar een ieder die mij
niet horen kan. Vreugde schokt uit mijn lichaam en kleurt de hele
santenkraam oogverblindend Oranje. Tegen iedereen verhaal ik
van mijn onschuldige blijdschap in de wetenschap dat ik deze met
niemand delen kan. Oh Blijdschap schep uwe gestalte, opdat ik U
omhelzen kan!
Ik ben een kuddedier, bijt zwager B. mij toe. Men had mij hier
hoger staan, meer karakter persoonlijkheid.
De avond die volgt breng ik door in een hinderlijke roes van helder
heid. Van binnen gloei ik onverminderd van opwinding. Ik neem
mij voor te genieten wat er te genieten valt, en richt mijn aandacht
op wat komen gaat. Voordrachten en sketches, liedjes en huides
dwingen salvo's applaus af. Mijn vrouw giechelt wat van wijn en
Amaretto. De kinderen willen naar huis en Pappa neemt zich heilig
voor de halve finale ongedwongen te ondergaan.
Wanneer wij 's avonds tegen middernacht Westdorpe binnenrijden
heerst daar Kermis, zwanger van Voetbaleuforie. Twaalf maal slaat
de kerktoren.
II.
Ontwaakt! dat ben ik, ik kijk uit mijn slaapkamerraam en overzie
het pittoreske panorama van rood-oranje dakpannen, populieren
deinend in de wind slordig met specie aangesmeerde schouwtjes
een pony tot schofthoogte in ochtendnevel gehuld, met op de
achtergrond de kerktoren, fier en spits, die de dinsdagochtend 7 juli
met acht klokslagen aankondigt, 't Is zover Brazil!
21
