De stal is leeg, de varkens zijn verdwenen.
Net als mijn vrouw, ze kon het niet meer aan.
Ik zie mezelf met boze ogen staan
tussen de stront. De staart tussen mijn benen.
Wat moet ik doen? Ik kan de boel verkopen.
Saneren of een advertentie zetten.
Wie weet vind ik een nieuwe nette
vrouw die er weer in zal lopen.
Misschien een Poolse. In de Telegraaf
lees ik geregeld hoe je dat moet doen.
Gewoon een leuke foto en wat poen
is al genoeg. Ik denk dat ik het waag.
Toch voel ik me geweldig afgezeken.
En ween om bloemen die in knoppen breken.
