Niet zonder opzet citeer ik deze passages uit de memoires van
Dignate Robbertz. Ze werpen een ander licht op de persoon van
Beversluis. Over zijn activiteiten van die jaren (die Dignate R.
slechts summier vermeldt) wordt in vele krantenartikelen uitvoerig
verslag gedaan. Het knipselboek is in deze een onweerlegbare bron.
Zijn literaire en politieke werkzaamheden zijn daardoor chronolo
gisch en objectief te volgen. Venema stelt alles in het werk om aan
te tonen dat Beversluis nergens kon aarden en ook nergens gewild
was, zelfs niet bij de NSB waarvan hij op 27 januari 1941 lid werd.
Vijftien pagina's verder vermeldt Venema pas dat Beversluis al in
augustus 1942 zijn lidmaatschap opzei. Natuurlijk is iedere maand
lidmaatschap van de NSB er één te veel. Maar de voorstelling van
Venema dat Beversluis de NSB verliet omdat de kameraden hem niet
genoeg ruimte gaven (voor zijn publicaties, wat alleen maar voor
Beversluis kon pleiten) en omdat hij dientengevolge een groot
complot tegen hem vermoedde, en daarom uit wrok zijn lidmaat
schap opzei, is volkomen uit de lucht gegrepen. Venema kan deze
bewering dan ook niet staven. Het is niet meer dan een gratuite
conclusie die past bij zijn vooringenomen standpunt.
Terug naar de feiten.
In 1934 wordt Beversluis geroyeerd door de SDAP omdat hij ge
weigerd heeft zijn lidmaatschap van de Anti-oorlogsliga op te geven.
De SDAP had het ontwapeningsstandpunt losgelaten. De liga, die
meer internationaal georiënteerd was, koos voor de strijd en keerde
zich vooral fel tegen het fascisme. Beversluis spreekt in het Concert
gebouw in Amsterdam en hekelt in felle bewoordingen het optreden
van Mussert in het RAI-gebouw. Hij publiceert in die tijd ook zijn
reeds genoemde anti-Mussertstrijdlied en roept de rechtsgeoriën
teerde arbeiders op de liga in haar strijd tegen de oorlog en het fas
cisme te steunen. Volgens Beversluis heeft de SDAP haar oorspron
kelijke socialistische idealen verraden. In het communisme vindt hij
deze idealen behouden. Hij wordt geen lid van de Communistische
Partij, maar in 1935 publiceert hij een aantal vertaalde antinazi-
strijdliederen in De Tribune, het orgaan van de CPN. In 1936 al ver
breekt hij zijn banden met de Communistische Partij.
Zijn afscheid van het socialisme of de sociaal-democratie en zijn
keuze voor een radicalere vorm van socialisme, het marxisme, be
lichaamd in de Communistische Partij Nederland, was geen oppor
tunistische vaandelvlucht uit materieel eigenbelang. Evenmin als
22
