zijn vertrek uit de CPN al in 1936 dat was. Zeker niet om nu bij
het fascisme aansluiting te gaan zoeken, zoals Venema voorstelt.
In 1937 nog schrijft hij een radicaal antifascistisch gedicht tegen
Franco. Hij verlaat de CPN om puur ideologische redenen, zoals ik
al aangaf, omdat het communisme zich uiteindelijk niet verstaat
met het christendom. Uit alle interviews uit die tijd komt dat dui
delijk naar voren.
De confessionele pers sprak al spoedig van de bekering van Bever
sluis. Men oordeelde dat hij zich weer bij het christendom had aan
gesloten. Alles wat hij wilde, was met rust gelaten te worden om
zich helemaal aan de literatuur te kunnen wijden. Nergens heeft hij
zich dan ook bij aangesloten in die jaren vóór 1941. In een brief van
16 december 1939 aan zijn vriend, de dichter Eduard Hoornik,
schrijft hij: "Eigenlijk behoor ik tot geen groep en dat is mijn fatum
tevens."4
Dignate Robbertz schrijft in haar memoires hoe je in het Nederland
van die jaren niet kon bestaan zonder ergens bij te horen. "Nu ik dit
schrijf zovele jaren later, komt veel duidelijker dan toen wij 'erin
zaten' nu naar voren hoeveel partijtjes, kerken en sekten, kliekjes en
groepen er in dit kleine land toen reeds bestonden. En iedereen
moest ergens bij zijn ingedeeld. Waagde men zich meerdere malen
met iemand in het openbaar, die een bepaalde richting was toe
gedaan, dan werd men geacht ook van die richting te zijn. Publi
ceerde men volkomen neutraal, alleen omwille der literatuur of de
schoonheid, in een zeker blad, dan behoorde men bij de overtuiging
die in dat blad werd uitgedragen."
1936 - 1941
Literair waren het zeer vruchtbare jaren. Beversluis werd redacteur
van De Nieuwe Gids, niet omdat hij banden zou hebben met de
Italiaans-fascistisch gezinde hoofdredacteur Alfred Haighton, maar
omdat hij door een uitgave van een bloemlezing van Kloos' gedich
ten in contact was gekomen met Kloos. Hij werd literair adviseur
van de uitgeverij Bosch en Keuning. Bij gelegenheid van de ge
boorte van prinses Beatrix schreef hij in opdracht de hymne De
Cracht van 't Landt, Hubert Cuypers componeerde er muziek bij.
De première was in de Amsterdamse Schouwburg met het Concert-
23
