een gedegen kennis van deze monnik die Florence vijf jaar lang zijn radicale idealen opdrong en aan een ware dictatuur onderwierp. De lectuur van het spel was voor mij de moeite waard omdat ik er spoedig de identificatie van Beversluis met zijn held Savonarola in ontdekte. De intransigente idealist wordt het slachtoffer van mense lijke kleinheid en laagheid. Savonarola wordt veroordeeld tot de brandstapel; zijn ideaal wordt tot zwijgen gebracht. Dat Beversluis de identificatie met Savonarola gewild heeft, wordt direct al mani fest in de afbeelding van zijn held op de titelpagina. Er bestaat een bekend portret van Savonarola van de hand van Fra Angelico, maar dat vertoont geen spoor van gelijkenis met het portret op de om slag. Het is kennelijk geen enkele recensent opgevallen - het spel is in de pers niet doodgezwegen - dat de titelprent een geïdealiseerd portret is van Beversluis zelf. Als men de monnikskap vervangt door een militaire helm, dan heeft men het volmaakte prototype van de edelgermaan. De gelijkenis met de kop van Beversluis op het portret van Van Meegeren is onmiskenbaar. Hiermee beweer ik niet dat Beversluis er zo in werkelijkheid uitgezien heeft, alleen dat zijn ideaalbeeld deze trekken vertoonde. Ook in de tekst is de overeenkomst tussen beide figuren aanwijs baar. Ik geef een voorbeeld. In een dialoog van een van de perso nages, de Florentijnse schilder Filippino Lippi, met de auteur van het bekende boek II Principe, Machiavelli, worden het proces en de schuldvraag betreffende Savonarola aan de orde gesteld. Dat gaat als volgt: Lippi: "Hebt gij de stukken van 't proces gelezen? De saamgeraapte schuld?" Machiavelli: "Zoude ik 't niet? Hij had geen schuld! Voor mij alleen slechts deze: een ons vijandig vorst tot steun te wezen. Maar doet een elk als hij zijn voordeel ziet of redding voor zijn land hetzelfde niet? De vorst doet in het groot voor zijne Staat maar voor de enk- ling wordt dit een verraad. En dus veroordeeld en ik meen met recht!" De redenering is duidelijk, hoewel het een schijnredenering is: de held Savonarola wordt onschuldig veroordeeld; hij is alleen schuldig omdat hij een vijandig vorst gesteund heeft, maar dat is te veront schuldigen, want vorsten plegen ook verraad als dat in het voordeel van de staat is. Toch is het individu schuldig, want hij mag niet zo 30

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1999 | | pagina 30