Ik schreef het met wankele woorden in mijn boekje: Na The French
Connection (1971), de doorbraak van Gene Hackman als de brutale
New Yorkse politieman Popeye en de film die de trend zette in
achtervolgingen, zijn alle andere films slappe aftreksels geworden.
Het rook er een beetje naar dieselolie en heet rubber, daar onder dat
lange viaduct, maar dat kon makkelijk verbeelding zijn.
We zagen al die dingen, al die plaatsen. Gidsen vertelden over de
lesbische gemeenschap in Greenwich Village en de prijs van bana
nen in Chinatown. En we hebben vervolgens onze sportschoenen
aangetrokken en gedaan wat je in Manhattan moet doen: We zijn
gaan wandelen. Dagen en dagen. En zo is het zondag geworden.
De rust van ons wonderlijke hotel is betrekkelijk. Het dunne ven
sterglas lijkt het gegil van de ambulances en de brandweerwagens
eerder te versterken dan te dempen. En op de gang slaan onop
houdelijk deuren. Voor 99 dollar per nacht genieten we de heerlijk
heden van een groen geverfde kamer op de veertiende verdieping
van een sjofele wolkenkrabber in West 43th Street. Midden in
Manhattan, dat wel. Vijftig meter lopen en je staat mooi op Times
Square, volgens alle New Yorkers het theaterhart van de wereld.
Mensen schuiven er 's avonds piekfijn gekleed in lange rijen om
musicals als Ragtime te zien. Limousines op de straat. Mannen in
smoking, dames met blosjes. We raken ze bijna aan.
Nee, we slapen droog en hoog in ons Hotel Carter, maar dat is het
wel. De receptionist in de vuile lobby zit geld te tellen achter dikke
tralies en kogelvrij glas, aan de balie hangt een dronken Oost-Euro
peaan. Schuin tegenover de ingang is een restaurantje waar we ont
bijten met bagels en creamcheese terwijl iemand op de radio mop
pen over orgasmen vertelt. Op doordeweekse dagen zien we hon
derden pendelaars uit de metro komen. Kartonnen bekers koffie in
de hand, snelwandelen naar het werk in de binnenstad. New York is
een stad met een geweldige haast. Na een stuk of tien van deze
mensengolven wordt de straat weer wat stiller. New York is aan
het werk. Ik lees ergens dat er zeven komma drie miljoen mensen
wonen en werken in New York City. De stad is qua oppervlakte niet
groter dan het eiland Walcheren. Thuis is lekker ver.
"Als ze het een beetje druk beginnen te vinden, zetten de New
41
