Dat 'archeologo' erbij. Ik ben er nooit achter gekomen waar die
therapeutische werking van kunst op berust. De psychologie of de
filosofie hadden me misschien verder gebracht. Maar werken doet
het."
De zon is inmiddels onder en het wordt kil. We gaan naar binnen
voor de baars.
Frank lijkt met zijn gedachten in Italië gebleven. Hij eet afwezig van
de baars, stopt soms midden in een beweging, lacht vaag of schudt
zijn hoofd en eet dan mechanisch verder.
"Dat was lekkere vis," zegt hij over de graten heen. Hij verbaast mij
weer. Ik voel ook jaloezie, nadenken en genieten tegelijk, lukt mij
nooit.
"In Siena hangen in de pinacoteca beeldverhalen van heiligenlevens.
Die Batmanpriester waar ik van vertelde. Ik had daarover gelezen.
Toen ik het in het echt zag, was ik zo enthousiast dat erover moest
vertellen. De enige ander in het zaaltje was een vrouw die ook stond
te kijken. Ik wees haar details aan, de symbolen, het primitieve per
spectief, vertelde welke pigmenten waren gebruikt. Toen merkte ik
dat ze naar mij keek. Dezelfde glanzende ogen, eerst voor het schil
derij, nu op mij gericht. Ik was meteen van de kaart."
Terwijl hij verder praat, tekent Frank met de achterkant van zijn
vork figuren in het tafellaken.
"Ze maakte een studiereis door Toscane met een groep. Francesca
heette ze. Elk dagdeel een klooster of een museum. Woensdag was
vrij."
"Als je dit mooi vindt," zei ik, "neem ik je woensdag mee om nog
iets mooiers te bekijken. Dan lunchen we eerst samen."
Lunchen deden we wel, maar daarna wonnen de hormonen het van
de kunst. We kwamen niet verder dan een bed in de albergo waar we
hadden gegeten. Ik had trouwens geen idee waar we nog mooiere
middeleeuwse stripverhalen konden zien."
Hij legt de vork neer en wrijft de figuren weer uit het laken.
"Voor mijn ideeënhandel heb ik veel contacten. Ook met vrouwen.
Meestal zijn dat de vrouwen van mannen die een idee afnemen,
commendatore Maso of dottore Cipolla of zoiets. Maar soms ook
vrouwen, die mijn hulp vragen om hun ideeën profijtelijk in de
mannenwereld te slijten. In zaken kun je beter wat afstand bewaren.
Daarom was het een soort openbaring voor me dat al die kunsthis
torische kennis betekenis kon hebben in de toegepaste psychologie."
63