Dat 'archeologo' erbij. Ik ben er nooit achter gekomen waar die therapeutische werking van kunst op berust. De psychologie of de filosofie hadden me misschien verder gebracht. Maar werken doet het." De zon is inmiddels onder en het wordt kil. We gaan naar binnen voor de baars. Frank lijkt met zijn gedachten in Italië gebleven. Hij eet afwezig van de baars, stopt soms midden in een beweging, lacht vaag of schudt zijn hoofd en eet dan mechanisch verder. "Dat was lekkere vis," zegt hij over de graten heen. Hij verbaast mij weer. Ik voel ook jaloezie, nadenken en genieten tegelijk, lukt mij nooit. "In Siena hangen in de pinacoteca beeldverhalen van heiligenlevens. Die Batmanpriester waar ik van vertelde. Ik had daarover gelezen. Toen ik het in het echt zag, was ik zo enthousiast dat erover moest vertellen. De enige ander in het zaaltje was een vrouw die ook stond te kijken. Ik wees haar details aan, de symbolen, het primitieve per spectief, vertelde welke pigmenten waren gebruikt. Toen merkte ik dat ze naar mij keek. Dezelfde glanzende ogen, eerst voor het schil derij, nu op mij gericht. Ik was meteen van de kaart." Terwijl hij verder praat, tekent Frank met de achterkant van zijn vork figuren in het tafellaken. "Ze maakte een studiereis door Toscane met een groep. Francesca heette ze. Elk dagdeel een klooster of een museum. Woensdag was vrij." "Als je dit mooi vindt," zei ik, "neem ik je woensdag mee om nog iets mooiers te bekijken. Dan lunchen we eerst samen." Lunchen deden we wel, maar daarna wonnen de hormonen het van de kunst. We kwamen niet verder dan een bed in de albergo waar we hadden gegeten. Ik had trouwens geen idee waar we nog mooiere middeleeuwse stripverhalen konden zien." Hij legt de vork neer en wrijft de figuren weer uit het laken. "Voor mijn ideeënhandel heb ik veel contacten. Ook met vrouwen. Meestal zijn dat de vrouwen van mannen die een idee afnemen, commendatore Maso of dottore Cipolla of zoiets. Maar soms ook vrouwen, die mijn hulp vragen om hun ideeën profijtelijk in de mannenwereld te slijten. In zaken kun je beter wat afstand bewaren. Daarom was het een soort openbaring voor me dat al die kunsthis torische kennis betekenis kon hebben in de toegepaste psychologie." 63

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1999 | | pagina 63