meisjesachtige uitstraling waar hij wel gevoelig voor was. De man, de
vader, leek in zijn lange beige regenjas op een verdwaalde huisarts.
Hij was duidelijk ten einde raad maar met zijn gezin meegegaan,
omdat hij op dat ogenblik geen smoes kon verzinnen om thuis te
blijven.
"Paddestoelen hoeven er niet altijd uit te zien alsof ze voor kabouters
zijn gemaakt," merkte de boswachter op. "Dit hier, deze gele brij
wordt in volksmond heksenboter genoemd. Vroeger was boter na
melijk geel. En deze zwam ziet er ook een beetje verfomfaaid uit. Dat
is meen ik de kluifjeszwam, maar ik moet er bij zeggen dat ik niet
zo'n specialist ben op het gebied van paddestoelen."
De man tastte zijn jas af, trok zijn shagbuidel uit een zak en
begon weer te draaien. Zijn buik puilde over zijn broekriem. Met zijn
enorme kont en zijn korte benen had hij iets van een zeeleeuw. Ze
sloegen een zijpad in waar geen zonnestraal kon komen. Een harde,
waterkoude wind viel hen aan. De jassen gingen dicht, behalve die
van de boswachter. Frank was jaloers op zijn gezetheid die hem een
aureool van onverstoorbaarheid verleende.
"Doe je jas maar dicht, het tocht hier," zei hij tegen zijn zoon.
"Ja, de buitendeur staat open," grinnikte deze.
Een echtpaar met een hondje kwam het gezelschap tegemoet. Toen
de man en de vrouw passeerden viel het Frank op dat ze een Azia
tisch uiterlijk hadden. De man was een stuk ouder dan de vrouw.
Chinezen, dacht hij, maar hij twijfelde. Chinezen hielden toch niet
van honden?
De boswachter verliet het pad en zocht zijn weg door een donker
dennenbos. Het was er minder koud en Frank kreeg een gevoel of hij
door een oud vervallen huis liep.
De boswachter liet zijn zoon een takje met naalden zien.
"Kijk eens goed hoe de naalden hier staan."
De jongen knikte verlegen en deed een stap opzij.
"Let op de mooie rechte stammen van de dennen," zei de man nu in
het algemeen. "Dit hout wordt door ons verkocht en daar kunnen
we weer allerlei projecten mee bekostigen. Er staan hier trouwen
dennen en sparren door elkaar, daar heb ik het al over gehad. We
kappen ze met tussenpozen, op den duur blijven alleen de fraaiste
exemplaren over. Over honderdvijftig jaar staan hier een paar in
drukwekkende reuzen."
"Dan komen we weer met zijn allen kijken," merkte een van de
vrouwen op.
35
