Een soldaat van Sas naar Sluis Ramuz Lou Vleugelhof Een analyse van 'L'Histoire du Soldat' van Ramuz in de vertaling van Nijhoff Charles Ferdinand Ramuz wordt in 1874 te Lausanne geboren. Hij studeert in Lausanne en Parijs en verblijft afwisselend in Zwitserland en Parijs. "Te Parijs heb ik geleerd om een Zwitser te zijn. Parijs heeft een Zwitser van me gemaakt," zegt hij in zijn dagboek. Door zijn ver blijf in Parijs heeft hij zich zowel vaderlandsloos gevoeld en tegelijk ook een man van het eigen land. Merkwaardig zien we enige paral lellie bij Martinus Nijhoff, die door zijn voortdurend verblijf in het buitenland afstand nam van het eigen land. "Toeschouwer ben ik van een hoge toren." Ook bij Nijhoff "een aanhoudend verlangen naar thuiskomst." In De Geschiedenis van de Soldaat is de soldaat al leen maar onderweg naar zijn huis, naar zijn oorsprong. Men zou die soldatengeschiedenis kunnen typeren als de zoektocht van de mens naar zijn huis, de plek waar hij thuis hoort en gelukkig is of minstens hoopt te worden. Na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog in 1914 keert Ramuz terug naar zijn geboorteland waar hij tot 1925 zal blijven. Als hij in 1915 zijn L'Histoire du Soldat schrijft, heeft hij al een vijftal romans, een verzameling novellen en enkele proza-gedichten op zijn naam staan. Hij kan moeizaam leven van de literatuur - voor de Fransen is hij een Zwitser, voor de Zwitsers een Parijzenaar - Hij begint kunst en literatuurkritieken te schrijven, zodat het hem met veel discipline en moeite lukt om van de pen te leven. Als in 1924 eindelijk zijn L'Histoire du Soldat in Parijs in première gaat, ontbreekt hem het geld om naar Parijs te gaan. Het stuk werd uitgefloten, waarschijnlijk om de muziek van Strawinsky, van wie in 1914 ook al de première van Le Sacre du Printemps voor een schandaal had gezorgd. Deze afgang bleef hem in elk geval bespaard. Hoewel Parijs in die jaren de broed plaats is van het geavanceerde theater, muziek, literatuur en toneel loopt het conventionele Parijse theaterpubliek niet warm voor niet- vertrouwde muzikale en dramaturgische experimenten. In 1915 komt Ramuz in contact met Igor Strawinsky. Ze wonen bei den in Lausanne tot het einde van de oorlog en hun samenwerking levert drie muziekdrama's op: Les Noces, Renard en het belangrijkste L'Histoire du Soldat. Wat Ramuz vooral aantrok in de muziek van 12

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2000 | | pagina 12