De Yangzte, een rivier met weinig diepgang Cert P. Kuipers Tegen zonsondergang zette de stoet zich in beweging. Dapper droe gen de tanige dragers het juk hunner versleten knieën en het ge wicht van de aan de uiteinden van de bamboe draagstokken op en neer hopsende bepakking, een last waarom ze zelf gevraagd hadden, daarbij hun versleten jukken prijzend tonend, zoals oude hoeren hun verschrompelde borsten. Daarachter en daartussen de druk foto graferende reizigers; gulzig kiekjes nemend van hun eigen drager, die zwetend onder het gewicht van eigen en andermans last voortwag- gelde. Ach, hadden we Indië nog maar, zuchtte de professor wellus-N tig, zijn drager tot groter spoed aanzettend want binnen een half uur zou de boot vertrekken. Naar beneden ging het langs steile, smalle straten in de vochtige hitte van de avond en verhitte verwachting van weer een nieuw onderdeel der reis: de driedaagse cruise over de Yangzte. In ganzenpas en onder onverstaanbaar gekwetter droegen de dragers ons naar de diepste regionen van de stad Chongqing; naar de kade vanwaar de schepen vertrokken. De Yangzte (Chang Jiang of lange rivier, zoals de Chinezen haar noemen) is met haar 6.300 km lengte de op twee na langste rivier ter wereld. Een monsterlijk, bruin, modderig en giftig gedrocht. Een vraatzuchtige onvoor spelbare moordenaar die sinds mensenheugenis de Chinezen geplaagd heeft met talloze overstromingen en enorme verwoestingen welke vele dui zenden het leven hebben gekost. Vierduizend doden en miljoenen vernielde huizen in 1998. Weinig lijkt voor Chinezen niet te dragen; is ondraaglijk of onver draagbaar, hetgeen uit hun lange geschiedenis mag blijken. Maar dat is niet het enige waarin dit volk uitmunt. Ook de edele kunst van het dringen en duwen beheersen ze als geen ander. Onderaan de trappen, op de halfronde kade verhief zich een gebouw waarin de tallozen, de menigten die de vele trappen waren afgedaald en afdaalden verdwenen. Meegevoerd door de stroom en de onaf wendbaarheid der dingen spoelden ook wij daar binnen. Dit was de plaats der afrekening, hier diende de prijs betaald te worden en werd eenieder een plaats toebedeeld al naar gelang van rang, stand 19

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2000 | | pagina 19