Een vers voor de vrede
of Amoco Cadiz
Laurens Ceerse
Ik heb nog nooit een vers geschreven voor de vrede,
Wel tegen kerncentrales en verstikking van de zee.
Vanaf haar stranding op de klippen van Bretagne,
Vaart er een tanker in mijn verzen mee!
Amoco Cadiz, vloek van zeven zeeën,
Vaar toch terug naar die je heeft gemaakt.
En die het water in haar voegen heeft doen kraken,
Hem wens ik weedom toe, de vissen leedvermaak.
Amoco Cadiz en uw godvergeten tergen.
Ik bid u, wendt uw steven tot het ijzer.
En ijzer, geef uw vastheid aan het erts.
En erts, wil u weer bergen in de bergen.
Dan keert de vogel mogelijk in de vogel.
En ook de mens misschien weer in de mens.
53
