Vran Mouw staat op: "Ik ging er vanuit dat ik Dood ben?" vult de Koe aan. Strekt haar poten uit en zijgt neer, nu met haar poten onder haar uitgemergelde lijf en op een zachtere ondergrond, dichter bij het slootje. Ik neem je niets kwalijk." Om vervolgens te vragen: apropos, zou ik een slokje melk met U kunnen delen. Mijn mond is uitgedroogd en bemoeilijkt mij het praten." Ik giet een flinke sloot melk in de opengesperde bek van de Koe en kijk haar recht in de ogen. Vran Mouw zinkt weg in haar vrien delijke gemoed. Hier had ik, op deze laatste reis, niet meer op ge rekend: een warm contact met een zielsverwant. Ik stel mij voor als Vran Mouw en fulmineer dat de stichting Recht op Zelfdoding mij niet helpt. En benadruk dat het jaar tweeduizend een mooi rond getal is. Wat de Koe hier ligt te doen, vraag ik instinctief broederlijk. "Mijn naam is Liselore, beste vriend, en ik lig hier ruim een week te wachten op de veewagen van het slachthuis. In goed overleg met Baas Boer houd ik het grazen voor gezien en kies ik voor elek- trocutie. Ook ik ben klaar voor de beul. Maar ze komen me maar niet ophalen en ik vertik het om zomaar een doorgaande weg over te steken. Ik wil netjes dood, gelijk U en geen andere weggebruikers in gevaar brengen." Ik streel mijn litteken en neem weer plaats op de flank van de Koe. Ergens hinnikt een Paard misschien, of houdt de regen op legt de eerste schutter aan voor een pijl- en boogwedstrijd; wordt een Tiener-Belg aangehouden met vijf gram Nederwiet op zak; heffen burgers hun eerste pint in café Sint Sebastiaan en rept een poli tieauto zich door de polder, naarstig op zoek naar een wit voertuig en dief met diagonaal litteken over kale schedel. Terug bij de auto opent Vran wederom de achterklep. Liselore - on vast op haar poten balancerend - duwt haar toet tussen de bood schappen op zoek naar wat lekkers, wanneer het hondje Jantien te voorschijn springt en pardoes mijn hand begint te likken. Gatver! "Een hondje, is het niet?" informeert Liselore de koe. "Het arme schepsel heeft nog een lang leeg hondenleven te goed. Doe mij die 10

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2001 | | pagina 10