Goddank: gelouterd door talrijke ervaringen had Siebe Edens een
ruim voorschot bedongen én gekregen van Fup Fee. Maar aan de
creditzijde bleek wél zijn leren jack finaal naar de kloten. Spijtig
blikte Siebe naar de diepe voor in zijn rechtermouw.
"Ik weet niet wat jij doet, maar ik ben weg," siste Leo Kaats. "Wil je
meerijden of niet? Ik kan je wel even bij het station afzetten of zo."
Siebe knikte. Naar de hel met dat rapport, met Fup Fee en zijn
paranoia, met die feeks van 'Kabaalstraat 64' en de hele zooi! Kaats,
nog altijd in gehurkte houding, wurmde een portier open en kroop
in zijn auto. Siebe Edens volgde op dezelfde wijze, een hand op zijn
handige damespistooltje dat paste in elke binnenzak. Haastig startte
Leo Kaats de motor; een paar seconden later draaiden ze het pleintje
van het omroepgebouw af.
Siebe keek achter zich. Het ZOO-gebouw spuwde mensen uit, ren
nend, in raar gebukte houding; in de verte meende hij een sirene te
horen. Midden op straat, kleiner wordend terwijl de auto aan snel
heid won, zag Siebe de in een geblokt kolbert gestoken gedaante van
Rob Pagaai, die nog altijd geduldig zijn microfoon hield voor het
hoofd van de roerloze man onder de brommer. Een stilleven.
Siebe wendde zijn blik af. "Wat een dier'ntuin," hoorde hij zichzelf
nog mompelen, terwijl ze een enorme windmolen passeerden waar
op de lansen van minstens honderd helden van La Mancha zouden
versplinteren.
Einde
Zie voor eerdere avonturen van Siebe Edens Moord aan boord van de PSD
van dezelfde auteur. Dit boekje verscheen in 1998 in een oplage van 10.000
exemplaren als boekenweekgeschenk ter gelegenheid van de vierde Week
van het Zeeuwse boek.
Het geluk lacht de lezer toe, want deze hele affaire is eveneens te vinden in
Moord aan boord van de PSD.
22