eerder een soort vijandige berusting in het gedoe om hem heen. Op
twaalfjarige leeftijd hield hij het leven al voor gezien. Ik sprak dan
misschien met een toekomstige hooligan of crimineel, maar ik vond
zijn gezelschap minder deprimerend dan dat van de stagiaires.
Die middag moest ik lesgeven in de klas van Serge. Ik was al de
tweede invalkracht die dag en hoorde van de directeur dat mijn
voorganger er 's morgens een puinhoop van had gemaakt. Laat dui
delijk merken dat je de baas bent, had hij me opgewekt toegevoegd.
Ik bereidde ik me zo goed mogelijk voor. Weliswaar had ik al eens
voor deze groep gestaan, maar je wist maar nooit. Toen ik voor de
les de boeken verdeelde over de tafeltjes, hield ik mezelf voor dat ik
rustig en enthousiast moest blijven. Anders zou ik deze middag wel
eens in de problemen kunnen komen. Na een tijdje stak de directeur
zijn hoofd om de hoek.
'Je moet ze wel binnenhalen,' zei hij. 'Anders staan ze om half
vier nog buiten.'
Ik spurtte naar de buitendeur, trok een onverzettelijk gezicht en
wenkte naar de leerlingen. Een jongen borg zijn g.s.m. op, anderen
gingen nog even door met het vergelijken of ruilen van pokémon-
kaarten, maar er kwam beweging in de groep. Na enkele minuten zat
iedereen op zijn plaats. Ik deed alsof de herrie in het lokaal me niet
aanging en staarde in een van de boeken op mijn lessenaar.
'Jaaahh,' knalde ik er toen plotseling uit. 'Monden dicht, boeken
open, bladzijde 87. Lijngrafieken. Waarom gebruiken mensen gra
fieken? Wat is daar het voordeel van?'
Ik praatte over de lijngrafiek alsof deze de kroon op de schepping
was. Het was heel stil geworden. Binnen de kortste keren was ik van
mijn onderwerp afgedwaald. Ik praatte en praatte en de leerlingen
zaten er als verlamd bij. Maar uiteindelijk moest ik uitkomen bij een
concrete opdracht. Die luidde: Bespreek met je buurman of buur
vrouw deze grafiek en noteer gezamenlijk de resultaten van firma de
Boer in het slechtste jaar en in het beste jaar.
'Voer opdracht een maar uit', zei ik simpelweg.
Onmiddellijk gingen er kinderen op weg naar hun favoriete klas
genoot met hun stoelen zo hoog mogelijk boven hun hoofd.
'Nee, nee, nee,' corrigeerde ik. 'Je bespreekt de som met je buur
man of buurvrouw.'
'Van onze eigen meester mogen we altijd iemand uitkiezen,' zei
18
