een meisje vooraan. 'Niks mee te maken,' lachte ik met opgewekte tanden. 'Vandaag gaat het zoals ik wil.' 'Ik zit alleen,' riep een jongen. 'Met wie moet ik?' 'Dan probeer jij het maar in je eentje.' 'Shit, kut, klote!' Ik deed of ik niks gehoord had en liep belangstellend langs de groepjes, keek in de schriften en op mijn horloge. Het geroezemoes ging na een tijdje over in ongegeneerd kabaal. 'De uitkomsten,' riep ik. 'Wij zijn nog niet klaar, meester,' klonk het van verschillende kanten. 'Oké, een aantal kinderen zijn nog niet klaar. Degenen die dat wel zijn moeten stil zijn om de anderen de kans te geven om hun werk ook af te maken. Wie klaar is, bekijkt alvast de volgende opgave.' Serge die alleen zat, stond nu op en begon aan een wandeling. Hij was een van de weinige leerlingen die ik bij naam kende. 'Serge, ga eens zitten, riep ik.' 'Ik moet, meester, ik moet naar het toilet,' riep hij met een hoog stemmetje en hield vervolgens zijn handen tegen zijn kruis. 'We zijn net bezig, na de les ben je het eerst aan de beurt.' Ik keek hem even doordringend aan in de hoop een beroep te kunnen doen op ons gesprekje over boeken. Hij negeerde mijn blik echter en deed alsof hij me voor het eerst zag. Vervolgens zuchtte hij diep en ging zitten op een manier die weinig goeds voorspelde. Vlug gaf ik iemand een beurt om van de herrie af te zijn. Dat werkte even, maar daarna liep de zaak al snel weer uit de hand. Hoeveel decibel kon ik toestaan, vroeg ik me af. Wat waren ze gewend? Als invaller wist ik niets. Ik kende de rekenmethode niet, wist niet wat de groeps- regels waren, kende deze kinderen nauwelijks. Ik moest het hebben van mijn overtuigingskracht. Veel praten, dacht ik, lui ze plat, don dert niet waarover. Elke kans om aan het woord te blijven greep ik aan en gaandeweg was er zelfs sprake van enige respons. Ik spoorde hen aan grafieken bij te houden van alledaagse hande lingen. 'Noteer hoe laat je naar bed gaat, hoe vaak je de wc bezoekt, hoeveel boterhammen je eet. Als je op voetbal zit: geef het aantal doelpunten weer dat je scoort of kijk naar je favoriete club. Doe iets met de voet baluitslagen.' 19

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2003 | | pagina 19