Op de gang gaf ik hem een duwtje richting directiekamer.
'Deze jongeman kan zich niet fatsoenlijk gedragen,' meldde ik.
De directeur keek me aan met een blik van waarom-los-je-in-gods-
naam-je-eigen-problemen-niet-op. Ik geneerde me een beetje dat ik
daar stond. Meer dan twintig dienstjaren achter de rug - op andere
scholen weliswaar - en dan dit.
'Blijf jij maar even hier,' sprak hij lijzig tot de jongen. 'Misschien
heb ik voor jou nog een karweitje.'
In de gang werd ik overspoeld door een golf van lawaai. Ik storm
de naar mijn klas terug.
'Ja, ja, ik ben er weer. Maak de vragen van kennis der natuur af,
dan kunnen we tenminste gaan tekenen,' hield ik de groep een kluif
voor.
Terwijl de chaos terugzakte tot een aanvaardbaar peil, besefte
ik dat ik dit niet kon blijven doen. Dit hapsnap werk. Ik had met
extreem moeilijke kinderen gewerkt: met bloedzuigers en straat
schuimers, maar een ordeprobleem had ik nooit gehad. Mijn school
was een half jaar geleden gefuseerd en daarna was mijn motivatie
gekelderd. Ik had geen eigen groep meer, ik was een klusjesman
geworden, een joker die overal werd ingezet. Als ik niet maakte dat
ik weg kwam uit het onderwijs zou het slecht met me aflopen.
Misschien zou ik binnen afzienbare tijd mezelf niet meer in de hand
hebben en een van de ettertjes een klap op zijn bek geven met alle
gevolgen van dien. Ik had geen trek in zo'n afgang, ik moest op zoek
naar een ander baantje. Wellicht bij de groenvoorziening. Struiken
en bomen etterden niet, ze kwamen niet van hun plaats en in het
ergste geval gingen ze dood. Ik zou rust hebben onder blauwe luch
ten.
Uiteindelijk was er nog maar een half uur over voor de tekenles. Ik
besloot het biologiewerk niet meer te bespreken en begon al pratend
tekenbladen uit te delen. Ik vroeg me af of het onderwerp griezelen op
zolder niet te kinderachtig was, maar wonder boven wonder leek
geen enkele leerling er problemen mee te hebben.
'Maak het spannend, je mag de zaak best overdrijven' zei ik en
somde voor de hand liggende details op: spinnenwebben, oude jas
sen aan een haak, dekenkisten, scheuren in muren, een bewegend
gordijn, rare schilderijen, oude foto's, versleten schoenen, spook
achtige schaduwen.
Ik had het nu bijna gehad. Nog een halfuurtje en dan zou ik ze
22