4. 'Moet je horen,' zei Pollio tegen Clivia. Ze liepen samen op naar
de kleine vergaderzaal. Hun tempo was aangepast aan de maandag
morgen. 'Ik ben met Fritz naar Friedensburg geweest. Je weet wel, die
fantastische bibliotheek in Midden-Duitsland.' 'Ja zei Clivia,
en?' Ze was nog lang niet zo gretig als Pol die morgen, in het op
nemen en afgeven van signalen. 'Nou, ze doen daar flinke dingen
op ons gebied. Ik heb dus een notitie gemaakt met een aantal voor
stellen en die wil ik vanmorgen bespreken.' - 'Moet je doen, moet je
doen,' zei Clivia met een flegmatische oogopslag. 'Ik leg het bij jou
in de week.' - 'Jij legt het dus bij mij in de week. Mooi van je. Maar
die Fritz werkt hier toch niet? Dus hoe kan hij - 'lk ben de
indiener van het stuk,' zei Pollio ongeduldig, en ze betraden de
kleine zaal, waar Brono al zat te wachten op de koffie, en Van Dik
een dikke map met papieren aan het herordenen was. 'Hallo Brono!'
riep Pollio hem over de tafel toe, 'zit jij soms te beslissen of je er een
zult draaien, of dat je eerst koffie neemt?' - 'Alles op zijn tijd,' zei
Brono gelaten, 'een shagje op z'n tijd is fijn, en met de koffie samen
smaakt die ook altijd.' - 'We zijn geopend!' riep Oudejans en sloeg
met haar vuist op tafel. 'Voorzitter, dat is vandalisme!' riep Pollio.
Hij had de lachers op zijn hand.
5. 'Heb jij tijd om te saneren?' vroeg Willy Kempers aan Pollio.
'Zeker, stellig,' zei Pol. En anders maken we tijd. 'Kan dat dan om
negen uur?' vroeg Willy weer. 'Anders stel ik voor elf uur.' - 'Nee,
negen uur is O.K.,' vond Pollio. Het ging om het verwijderen van
de oudere boeken uit de kasten op de eerste en tweede verdieping.
Willy sprak altijd over publicaties. Dat gaf die verschrikkelijke bezig
heid een zekere meerwaarde, vond Pollio. Enfin, ze waren allemaal
om negen uur paraat bij de rubriek 961 Reizen in meer dan één rich
ting. Willy had alles al klaar gezet: stroken, pennen, stickers, een fou
tenlijst, en een draagbare telefoon, alles. 'Waarvoor dient die tele
foon, heer William?' vroeg Pollio. 'Behalve dan om lunchafspraken
te maken?'
'Ik heb vliegende-kiepdienst vandaag,' zei Willy parmantig, en
hij kreeg een soort schaamrood op de kaken. 'Daarover heeft de staf
vorige maand beslist' - 'Ja ja, dat is ook zo,' riposteerde Pollio weer.
Ze begonnen meteen met saneren. Plotseling stond Emy V. bij hen.
Het was een schelend meisje, niet meer zo piepjong, die bij een
andere saneerploeg over was zoals ze zelfs mededeelde. In het Willy-
team kreeg zij de rol van uithaler en terugplaatser. Ze kreeg van
40