4. 'Moet je horen,' zei Pollio tegen Clivia. Ze liepen samen op naar de kleine vergaderzaal. Hun tempo was aangepast aan de maandag morgen. 'Ik ben met Fritz naar Friedensburg geweest. Je weet wel, die fantastische bibliotheek in Midden-Duitsland.' 'Ja zei Clivia, en?' Ze was nog lang niet zo gretig als Pol die morgen, in het op nemen en afgeven van signalen. 'Nou, ze doen daar flinke dingen op ons gebied. Ik heb dus een notitie gemaakt met een aantal voor stellen en die wil ik vanmorgen bespreken.' - 'Moet je doen, moet je doen,' zei Clivia met een flegmatische oogopslag. 'Ik leg het bij jou in de week.' - 'Jij legt het dus bij mij in de week. Mooi van je. Maar die Fritz werkt hier toch niet? Dus hoe kan hij - 'lk ben de indiener van het stuk,' zei Pollio ongeduldig, en ze betraden de kleine zaal, waar Brono al zat te wachten op de koffie, en Van Dik een dikke map met papieren aan het herordenen was. 'Hallo Brono!' riep Pollio hem over de tafel toe, 'zit jij soms te beslissen of je er een zult draaien, of dat je eerst koffie neemt?' - 'Alles op zijn tijd,' zei Brono gelaten, 'een shagje op z'n tijd is fijn, en met de koffie samen smaakt die ook altijd.' - 'We zijn geopend!' riep Oudejans en sloeg met haar vuist op tafel. 'Voorzitter, dat is vandalisme!' riep Pollio. Hij had de lachers op zijn hand. 5. 'Heb jij tijd om te saneren?' vroeg Willy Kempers aan Pollio. 'Zeker, stellig,' zei Pol. En anders maken we tijd. 'Kan dat dan om negen uur?' vroeg Willy weer. 'Anders stel ik voor elf uur.' - 'Nee, negen uur is O.K.,' vond Pollio. Het ging om het verwijderen van de oudere boeken uit de kasten op de eerste en tweede verdieping. Willy sprak altijd over publicaties. Dat gaf die verschrikkelijke bezig heid een zekere meerwaarde, vond Pollio. Enfin, ze waren allemaal om negen uur paraat bij de rubriek 961 Reizen in meer dan één rich ting. Willy had alles al klaar gezet: stroken, pennen, stickers, een fou tenlijst, en een draagbare telefoon, alles. 'Waarvoor dient die tele foon, heer William?' vroeg Pollio. 'Behalve dan om lunchafspraken te maken?' 'Ik heb vliegende-kiepdienst vandaag,' zei Willy parmantig, en hij kreeg een soort schaamrood op de kaken. 'Daarover heeft de staf vorige maand beslist' - 'Ja ja, dat is ook zo,' riposteerde Pollio weer. Ze begonnen meteen met saneren. Plotseling stond Emy V. bij hen. Het was een schelend meisje, niet meer zo piepjong, die bij een andere saneerploeg over was zoals ze zelfs mededeelde. In het Willy- team kreeg zij de rol van uithaler en terugplaatser. Ze kreeg van 40

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2003 | | pagina 40