Pollio en Willy constant kleine complimentjes, zelfs als ze een boek
liet vallen. 'Emy pesten' noemden ze dat onder elkaar. En ze hadden
er samen een hels plezier in. Maar al gauw was het alweer koffie
pauze en kwam de wagen met de koffie en koek langs, gedreven door
mevrouw Wortel. De koffiepauze werd door Pollio gebruikt om een
bespiegeling te houden over de vraag of je mevrouw Wortel in haar
bovenarmen kon knijpen en wat de gevolgen daarvan zouden zijn.
'Je krijgt waarschijnlijk Pia aan de deur vanavond,' zei Willy be
smuikt. Pia was de vertouwenspersoon inzake intimiteiten op het
werk. - 'Jongens en meisjes, we moeten weer!' riep Pollio daarop.
Willy maakte de tussenstand bekend en het gemiddelde per uur.
Heel didactisch zei hij daarop: 'We moeten even hurry up geven;
laten we denken aan de kengetallen!' Allemaal kromden ze hun rug
en weldra vlogen de aantallen weer omhoog.
6. Ze zaten beneden op zaal koffie te drinken. Het was tussen Kerst
en Oudjaar. Clivia had zandtaartjes meegebracht. Pollio had koffie
in twee kannen bij zich, en koppen. Zijstraat wou melk. Er was geen
melk. 'Vandaag is er geen melk want ik neem nooit melk,' zei Pollio.
Zijstraat gromde iets over normbesef en het opkomen van het anar
chisme. Kras moest 's middags naar iemand in de Weigeliastraat, iets
van een schenking of zo. Hij wist niet waar die was, en moest lachen
om z'n eigen onwetendheid. 'Weigelia?' riep Pol, 'dat is in de bloe-
menbuurt.' - 'Wat is een weigelia dan?' vroeg Kras die een grote tuin
had. 'Weet je dat niet?' vroeg Pollio. 'De weigelia is een plant die
vooral in Friesland voorkomt. Weet je dat niet?' Zijstraat keek even
heel geïnteresseerd en vroeg 'Is dat echt zo, Pollio?' En Kras gromde
iets van gooi maar in m'n pet.
Tenslotte barstte Pol uit in een honend gelach. 'Welnee man, ik zit
jullie te vernaggelen. Weigelia bestaat helemaal niet. Het is een plant
in mijn hoofd, en verder voor wat jullie betreft, allemaal fake. Dat
van die Friezen, alles.' De ogen van Kras schoten vonken, Zijstraat
bromde iets van dialectiek en de baas spelen met behulp van pseu-
dokennis. De stemming was eruit, en kwam er ook niet meer terug
in. Ook al zei Clivia dat haar zandgebakjes door de jaren heen steeds
beter werden.
7. Op weg naar het Archief kwam Pollio de Middelburgse componist
en musicus Douwe de Trouwe tegen. 'Gefeliciteerd met je nieuwe
CD,' zei Pollio. 'Dank je,' zei De Trouwe en lachte door de ernst die
41