en wegvrat... De zee werkte en wachtte. Zij had de tijd... Haar grote
oceaanstromen had zij altijd ver van de kust gehouden, om het
water dat uit de zeearmen vloeide de gelegenheid te geven langs de
kust uit te stromen, teneinde het meegevoerde zand en slib - alluvie
genaamd - af te zetten langs de kust." Maar door de uitvoering van
het Deltaplan staakten "de stromen uit de zeearmen hun loop. De
zee moest daar andere stromen voor in de plaats sturen. Logisch dat
zij gelijk de gelegenheid waarnam om wraak te nemen. Stromen die
geen alluvie met zich meevoerden en slechts een slijpende werking
hadden, kwamen in de plaats van de milde kuststromen die het
strand en de duinen in stand hielden..."
Maar Sven zag niet alleen deze feitelijke ontwikkeling. Langzaam
maar zeker werd hem ook de totale Ramp onthuld.
"Maar zij die dachten dat de zee haar zin door zou drijven door
direct met bruut geweld en een kwantiteit aan water door te breken,
kwamen bedrogen uit.Zij begon het achterland te infiltreren met
water dat zij maandenlang bleef aandragen zodat de rivieren het
niet konden verwerken en buiten hun oevers traden... Vanuit het
buitenland had zij, jaren geleden al, de muskusrat gerecruteerd...
Door de jaren heen hadden ze ellenlange gangenstelsels door de
dijken en langs de oevers gegraven... Het water sleep de gegraven
gangen en kamers steeds meer uit, zodat van de dijken bijna niets
anders overbleef dan een moerassig omhulsel.Een zware storing
transporteerde hevige stortbuien naar het binnenland... Aan de
kust had de zee door de jaren heen zelf haar voorbereidende werk
gedaan. Steeds meer van de kustweringen weggevreten... Het strand
ervoor zoog zij weg en zij diepte de plaats zelf uit, zodat cirkelende
oceaanstromen de fundering onder het verdedingingswerk wegzaag
den... Bij half tij floot plotseling een gierende windvlaag als een
zweepslag door de lucht. Dit leek het sein tot de aanval... De wind
liep uit tot een zware storm. De zee jakkerde haar golven op tot kol
kende monsters die, opgezweept door de stormwind, zich als een
zelfmoordbrigade kapotbeukten op de dunne kustverdediging...
Honderden kilometers hogerop waren zware stormwinden met
de kracht van een orkaan reeds begonnen het water voor zich uit te
stuwen in de richting van de Noordzee. Bergen water lieten zich er
gewillig door in de gewenste richting loodsen... niets kon de vloed
golf weerhouden. Zij stortte zich over steden en dorpen en vernie
tigde alles wat zij op haar weg ontmoette."
61