De Krommeweg
Wij woonden op de kruising.
Vanaf de Lange weg
liep ver de binnenlanden in
de Krommeweg.
De naam alleen!
Daar wilden we niet heen.
Men peinsde er veel over haar.
Vrouwen moesten het laten groeien,
maar mannen juist weer niet.
En vrouwenbenen hoorden in het zwart
gehuld.
Soms hing een man zich op -
hij was niet uitverkoren.
Dat had men uit de Schrift geleerd
die men nauwkeurig las.
