Maar als de Staat dan eens toeslaat maakt hij de verkeerde of in elk
geval willekeurige slachtoffers. Een schrijver wiens naam ik vergat
vergeleek de Staat met een makke en indolente stier: bijna niet
kwaad te krijgen, maar wanneer hij uiteindelijk toch in woede ont
steekt, vernietigt hij in razernij tot in de wijde omtrek alles wat
beweegt.
Dankzij de non-repressieve tolerantie van ons verzande systeem
kunnen nu de autonome individuen zich de kwaliteit van Stier aan
meten; alleen betreft het niet de makke stier - want deze stieren zijn
nog jong en vurig, en onkundig van het feit dat ze deel uitmaken
van een kudde absoluut gelijke, volgevreten stieren. De oude blik
semafleider van het 'vreemde' is 'de ander', iedere ander, geworden
en de gewenning aan instantbevrediging laat geen enkel uitstel, geen
enkele tegenwerking toe, zodat nu alles en iedereen meteen in puin
wordt getrapt.
Voorwaarts in de heksenketel
Maar geen nood, we hebben nog het oude verlichtingsparool tot
onze beschikking: opvoeding, educatie. Wat zei de schoolleiding over
de dertienjarige messenstekers? "Dit is heel ernstig en we gaan er ter
dege over praten."
Zo pakt de ware pedagoog de geweldpleger aan.
Een paar maanden later werd de ware pedagoog door een zijner leer
lingen doodgeschoten.
- Toen ik nog in de heksenketel woonde was er een buurman die aan
Vechtsport, aan Sport en aan diverse Sporten deed. Ik zag hem eens
het trapje voor onze huizenrij afrennen: zijn armen wegens de opge
pepte spierbundels ver van zijn tors bungelend, de schouders door
jarenlange ondraaglijke oefeningen opgepompt, de taille smal als
van een vrouw, net zo ijdel als hijzelf. Nooit zag je zo het naïeve
mensbeeld van de oude socialisten bespot. Aan volksverheffing
wilden die doen, de mens geestelijk opstoten; maar buurman en zijn
medestanders willen niet omhoog, wat hebben ze daar te zoeken;
nee, ze willen de trap af, zich inspannen tot de grens van hun
kunnen om zo snel en volledig mogelijk weer op de apen te lijken.
17
