Ibrahim ontbijt op zijn werk. Hij is geboren in Sousse, zijn vader was
eens trotse bezitter van een kleermakersatelier. Het atelier heeft hij
verkocht en zijn oudste zoon studeert van de centjes medicijnen in
Tunis. Vader was een harde werker en Moeder een zeer gewaardeer
de huisvrouw, die nooit versaagde, de moestuin verzorgde en van
frisse geuren hield. In de onafhankelijkheidsoorlog heeft zij nog in
het verzet gediend. Een hachelijke aangelegenheid, die door haar
echtgenoot niet op prijs werd gesteld. Vader heeft een been verloren
vanaf de knie en draagt nog altijd een granaatscherf in zijn onder
rug. Ibrahim werkt voor de Hotelketen van Abu Nawas, gelegen aan
zee, tussen Sousse en Monastir.
Vier jaar werkt hij er inmiddels. Hij is er trots op vast werk te
hebben. Alleen in de winter hoeft hij wel eens niet te komen, maar
dan valt er altijd wel wat te regelen. De hotelbranche kent vele aan-
leveringbedrijven en Ibrahim is niet te beroerd zijn handen vuil te
maken. Zo is hij al bijgesprongen in een houtzagerij en in de olijf
olie-industrie, waar een Oom schoonmaakt.
De lagere school heeft hij nooit afgemaakt. Lezen kan hij gebrekkig.
Een handtekening heeft hij nog nooit gezet. Veel van zijn vroegere
klasgenootjes hebben geen werk. Zij schooieren op straat of hebben
losse baantjes als dagloner. Ibrahim is tevreden. In het All-Inclusive
Hotel ruimt hij driemaal per dag de tafels leeg. De toerist moet zelf
zijn eten halen aan een lopend buffet en kan kiezen uit drie ver
schillende menu's. Sommige toeristen smikkelen graag van elk van
de drie gerechten een beetje. Een gemiddelde toerist gebruikt 5 bor
den per maal. Tijdens het ontbijt iets minder, maar dan zitten er
kopjes bij en bordjes voor beleg. Het restaurant telt ongeveer 80
tafels a vier personen. De tafels raken per maal zo'n driemaal bezet.
Ibrahim heeft wel eens uitgerekend dat 1900 borden per dag op
halen geen uitzondering is en dan hebben we het nog niet over de
glazen en kopjes. De bedoeling is dat wanneer een toerist zijn of haar
bordje leeg heeft één van de obers - Ibrahim loopt samen met ge
middeld 7 collega's - zo snel mogelijk het bordje ophaalt. Het geeft
de toerist een verzorgd gevoel en tevens is het een praktisch manier
om het aantal vliegen te reduceren. Het restaurant is buiten geloka
liseerd, onder een van latjes gevlochten dak, bedekt met bladen van
dadelboom en klimop om schaduw te creëren.
Natuurlijk heeft Ibrahim wel eens een slechte dag. Welke werknemer
heeft dat niet? Maar meestal stapt hij 's ochtends vroeg met een goed
gevoel in het busje van de Hotelketen, dat hem naar het werk
36
