Theo
André van der Veeke
Zijn lichaam
dat voor onze ogen blijft vallen
nu het in de dood verstijft
Konden we die laatste film
maar terugspoelen, het spook
van hem af rukken
De kogelgaten vullen
en ook de brede rode geul
dichten, de ketchup afvegen
En roepen: Niks aan de hand, Theo,
volgende week montage,
volgende maand feest in alle bioscopen