De eerste man skep ik taal fan klaai, klank
der 'k fan op an kin. Licht, krumig,
dreeg de skelpgrönd die't aren geeft.
In 't wagenhüs set ik de auto, op 'e dyk laai drek,
dink in 't licht fan koplampen. Moter knapt na.
Ik reed naar 'n dorpy met fuurtorenskaad.
Dyn sipelborsten sag ik, soog se; 't püdsy sjek,
röle en roke, lófbrande, pook üt 'e weeg, gas
tussen de strepen; swetse tun de maten mörn.
Een gniist mij an; bin 'k 't seis?
Sloat mist op in offenson.
Ból en aaien na lantearnpaaldykys.
Ik sag dij op 'e dansfloer; wachtte totst d'r waarst.
't Had 'n ander weze kinnen bij de jassen.
