Hoogste tijd Hoogste tijd is het verhaal van Willem Bouwmeester, een telg uit een familie van beroemde toneelspelers die zelf nooit bekend is geworden. In de loop van het verhaal blijkt dat zijn oorlogs verleden - hij is in de oorlog toneel blijven spelen, ook voor Duitsers en zelfs in Duitsland - een van de redenen is van zijn beperkte succes. Het verhaal begint wanneer Bouwmeester door het in Amsterdam gevestigde Auteurstheater wordt gevraagd voor de hoofdrol in een nieuwe productie, hetgeen voor de be jaarde Bouwmeester, die samen met zijn jongere zus Berta in Lelystad woont en daar passief op zijn dood zit te wachten, als een volslagen verrassing komt. De roman beschrijft vervolgens hoe Bouwmeester zijn herintrede doet in de toneelwereld. De repetities, de relaties met zijn mede spelers, de regisseur en bizarre auteur, de wederwaardigheden van het Auteurstheater, dat met het stopzetten van de subsidie wordt bedreigd, de betrokkenheid van zijn zus en de rol die haar hondje in het toneelstuk krijgt toebedeeld. Voor deze aspecten heeft Mulisch volop kunnen putten uit zijn eigen ervaringen met het toneel. Het werk aan het toneelstuk wordt afgewisseld met terugblikken op Bouwmeesters leven, al dan niet via diens herinneringen, en met enkele surrealistische, magisch-realistische ervaringen in het nachtelijke Amsterdam, die kunnen worden gelezen als toeval ('het raam op een andere wereld') en droom en verwarring van Bouwmeester. Het toneelstuk, dat Noodweer heet, gaat over een ander toneel stuk, het afscheidsstuk van de toneelspeler Pierre de Vries, De Storm van Shakespeare, en toont behalve het oefenen van dat toneelstuk de intriges tussen de toneelspelers. Alles gaat goed, tot de generale repetitie, die voor een proefpubliek van middel bare scholieren wordt opgevoerd. Het hondje van zijn zus blijkt ziek te zijn en doet opeens niet meer wat het in eerdere repeti ties wel deed en, nog erger, Bouwmeester gaat te veel op in zijn rol en in het op een na laatste hoofdstuk stort hij in. Tot dusverre is het een verhaal dat uitgekookt balanceert op de rand van realisme en het fantastische, een verhaal waarin het realisme door fabulatie, magisch-realisme en surrealisme voortdurend wordt ondermijnd. Het is geen fantasy omdat het zich gewoon afspeelt in Amsterdam en alle gebeurtenissen als

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2005 | | pagina 66