speelde. Vanuit een gesticht vertelt de hoofdpersoon hoe zijn
hoofd langzaam in een kool veranderde en hoe hij het meisje
uiteindelijk vermoordde met een brandblusapparaat. In het
laatste nummer van de lp, Lunatic Asylum, beweert hij nog
steeds boodschappen aan zijn geliefde te versturen via de an
tennes van kevers die op zijn hoofd landen. Dat geen van de
boodschappen aankomt is volgens de patiënt te wijten aan
vlinders en luizen die de transmissie verstoren.
Net als zijn voorbeeld Nabokov heeft Gainsbourg altijd gewei
gerd psychoanalyse te ondergaan uit angst zijn creativiteit te
verliezen. Maar uit zijn gedichten blijkt dat hij Freud goed
heeft bestudeerd. Zoals Breton en Soupault hun 'écriture auto-
matique' ontleenden aan de vrije associatie uit de psychoana
lyse, zo putte Gainsbourg inspiratie uit Freuds theorieën over
de lapsus: de verspreking, de woordspeling, de verdraaiing en
de verschuiving waarin het onbewuste zich manifesteert. In
Gainsbourgs gedichten klinken stijlfiguren als alliteratie,
binnenrijm, syncope en paronomasia als een slip of the tongue,
een effect dat nog eens wordt versterkt door het alledaagse
taalgebruik en de gelaten toon waarop de gedichten worden
voorgedragen:
Aux enfants de la chance Qui n'ont jamais connu les transes
Des shoots et du shit Je dirais en substance Ceci Touchez
pas a la poussière d'Ange Angel Dust en Shoot ou en shit
Zéro héro a l'infini Je dis dites leur et dis leur De casser la
gueule aux dealers Qui dans l'ombre attendent leur Heure
L'hor reur D'mi nuit
(uit Aux Enfants De La Chance, 1987)
Daarnaast maakt Gainsbourg vaak gebruik van onomatopeeën,
zoals in 'Un soir qu'a l'improviste chtac, je frappe a ma porte
toe toe' uit het nummer Flash Forward (1975). Het effect van de
onomatopeeën is tweeledig: ze roepen de sfeer op van een strip
verhaal - een populair genre waar Gainsbourg vaak op terug
greep - en ze fungeren als burleske, nivellerende taalelementen
die betekenissen afwijzen en niet meer doen dan geluiden met
spraakklanken imiteren. 'Vroom vroom, tic tac, glou glou', het
zijn woorden die niet alleen trashy beelden oproepen, maar
