VERMIST
Wit licht is ons beloofd, schaduw in alle maten
maar geen zwart voor ogen, brandladders
Waar wij 's avonds vuur zien brandt het water,
die wurgslang van een rivier heeft toegeslagen
Vermist, het woord scheert rakelings over onze
hoofden, maakt zwaar de lucht slaat in de grond
Een man duikt plotseling eeuwigheid in,
nooit zagen we een schip zo treurig, zo afgemeerd
Watervlaggen weigeren dienst, wind blaast op de huid,
vrouwen wijzen stroomafwaarts: daar wint de dood
