ACHTERSTALLIG ONDERHOUD
De ladder tegen de achterpui gezet
tegen wolken blijkt al gauw
Iedere stap omhoog bevreemdt,
geen vreemder gebied dan het bekende
In lichtere lucht verpakt, door andere
verhoudingen opgeslorpt
Kies ik een pad over de pannen,
voel in mijn rug de uitdaging
Van een boomkruin, misselijk
makende verrukking uit mijn jeugd
Dan zit ik plotseling schrijlings
op de nok, ruiter van het huis
Zo ver als ik kijken kan mijn rijk
door een hoogteduivel aangeboden
Ik ben ten hemel opgestegen om
onderhoud te kunnen plegen
