Cd O O C- O 0) 2 O 0\ Iets bleef en streefde voort in een onderaardse laag waar een ploegende boer een bochtje draaide omdat wat laat zich raden. Wellicht was het een wetenschap die hem deed keren daar, of een grens die men doorgaans niet overschrijdt, lag er een kei op de klei en ging de boer daarvoor opzij of was het het graf dat hij groef voor zijn vrouw. Op de tekentafel volgt mijn hand de kromme lijn van zijn beslissing. Hij is het die dicteert. Aan het einde van de dag O schrijft hij in mijn verslag geschiedenis. Ik geef weer hoe hij besloot te gaan.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2005 | | pagina 49