BROCANTE SAUCISSE
2 "C'est pas vrai!" Op zo'n trieste rommelmarkt, bedoeld om de
zich vervelende zomergasten bezig te houden in zoniet nog
(Q triestere badplaatsen. Door mijn Parijse vakantiebuurvrouw
omschreven als 'brocante saucisse' omdat ze al lang niet meer
zijn wat ze waren. In mijn geliefde Audresselles lagen, tussen
de met plastic afgedekte prullaria, in de druilerige regen op een
deken enkele met rafelig touw opgebonden stapeltjes papieren,
C stoffige psalmboekjes en een pocketuitgave van Pêcheur d'Islande
die vanwege de grappige cover mijn aandacht trok. De vrouw
die deze spulletjes probeerde aan de man te brengen, zat in
haar auto een yoghurtpotje leeg te lepelen, draaide het portier
raampje lager en liet weten dat ik voor twintig euro eigenaar
kon worden van de bundel papieren samen met de boeken.
"Het is niet waar."
Thuis lachte ik nog wat om de cover van het boekje van Pierre
Loti en verwijderde de minstens vijftig jaar oude touwtjes van
het verrassingspakket. In bruin kaftpapier een stapel losse
papieren, enkele ansichten, een paar simpele tijdschriftjes en
zo'n twintig handgeschreven brieven. Vrijwel alle brieven ver
meldden: Terre Neuve 1917. Ik herkende MAINTENANT, het
literaire tijdschrift waarvan Arthur Cravan zes afleveringen had
gemaakt tussen 1912 en 1915 en dat hij voor minder dan een
frank per bakfiets verkocht in de straten van de Franse hoofd
stad. Maar had ik hier dan ook de brieven van Cravan in
handen die hij als deserteur tijdens zijn vlucht door Noord-
Amerika schreef aan zijn vrouw Renée in Parijs? De brieven
die Blaise Cendrars beweerde in 1936 te hebben verkocht aan
Matarasso in de rue Bonaparte! Pas vrai! Niet te geloven!