BROCANTE SAUCISSE 2 "C'est pas vrai!" Op zo'n trieste rommelmarkt, bedoeld om de zich vervelende zomergasten bezig te houden in zoniet nog (Q triestere badplaatsen. Door mijn Parijse vakantiebuurvrouw omschreven als 'brocante saucisse' omdat ze al lang niet meer zijn wat ze waren. In mijn geliefde Audresselles lagen, tussen de met plastic afgedekte prullaria, in de druilerige regen op een deken enkele met rafelig touw opgebonden stapeltjes papieren, C stoffige psalmboekjes en een pocketuitgave van Pêcheur d'Islande die vanwege de grappige cover mijn aandacht trok. De vrouw die deze spulletjes probeerde aan de man te brengen, zat in haar auto een yoghurtpotje leeg te lepelen, draaide het portier raampje lager en liet weten dat ik voor twintig euro eigenaar kon worden van de bundel papieren samen met de boeken. "Het is niet waar." Thuis lachte ik nog wat om de cover van het boekje van Pierre Loti en verwijderde de minstens vijftig jaar oude touwtjes van het verrassingspakket. In bruin kaftpapier een stapel losse papieren, enkele ansichten, een paar simpele tijdschriftjes en zo'n twintig handgeschreven brieven. Vrijwel alle brieven ver meldden: Terre Neuve 1917. Ik herkende MAINTENANT, het literaire tijdschrift waarvan Arthur Cravan zes afleveringen had gemaakt tussen 1912 en 1915 en dat hij voor minder dan een frank per bakfiets verkocht in de straten van de Franse hoofd stad. Maar had ik hier dan ook de brieven van Cravan in handen die hij als deserteur tijdens zijn vlucht door Noord- Amerika schreef aan zijn vrouw Renée in Parijs? De brieven die Blaise Cendrars beweerde in 1936 te hebben verkocht aan Matarasso in de rue Bonaparte! Pas vrai! Niet te geloven!

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2005 | | pagina 75